عنوان: کلیه دعاوی مربوط به طلاق قابل رسیدگی فرجامی است.
علت طرح: اختلاف نظر شعب سی ام و سی و هشتم دیوان عالی کشور
موضوع: دعوی طلاق ( فرجامخواهی از رأی مربوط به طلاق )

خلاصه گزارش پرونده

شعبه سی و هشتم دیوان عالی کشور رأی دادگاه تجدید نظر استان را در خصوص دعوی طلاق به این استدلال که بند الف ماده 368 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی وانقلاب درامور مدنی افاده علی الاطلاق قابلیت فرجام خواهی از احکام صادر شده در مورد طلاق را نمی نماید بلکه ناظر به احکام راجع به اصل طلاق است، قابل فرجام تشخیص نداده وقرار رد دادخواست فرجامی را صادر کرده است ولی شعبه سی ام دیوان عالی کشور در مورد مشابه رأی دادگاه تجدید نظر استان را قابل فرجام دانسته وبه فرجامخواهی از آن رسیدگی کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« آنچه از نحوه تدوین بند الف ماده 368 قانون آیین »
« دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی »
« مستفاد می شود این است که رسیدگی فرجامی نسبت »
« به احکام نکاح و فسخ آن صرفاً مربوط به اصل نکاح»
« و فسخ آن می باشد و کلمه اصل به سایر موضوعات »
« مذکوردربند 2ماده مزبورازجمله طلاق تسری ندارد »
« زیرا اولاً کلمه طلاق درجمله به طورمطلق ذکرشده، »
« ثانیاً کلمه طلاق با علامت (،) از اصل نکاح و فسخ »
« آن متمایز گردیده است، بنابرأین و با توجه به اهمیت »
« طلاق ازنظرشارع مقدس اسلام کلیه دعاوی مربوط »
« به طلاق قابل رسیدگی فرجامی بوده و رأی شعبه »
« سی ام دیوان عالی کشور که با این نظرانطباق دارد »
« به اکثریت آراء اعضاء هیأت عمومی دیوان عالی »
« کشور تأیید می شود. این رأی به استناد ماده 270 »
« قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در »
« امورکیفری برأی دادگاهها وشعب دیوان عالی کشور»
« در موارد مشابه لازم الاتباع است. »