عنوان : ارتکاب اعمال مذکور در ماده 262 قانون کیفر عمومی در صورتی
که مقرون به قصد اضرار یا جلب منافع غیر مجاز با سوء نیت
باشد قابل تعقیب و مجازات است هر چند مالکیت اموال موضوع
جرم ماده فوق به طور اشتراک و اشاعه باشد.
علت طرح: اختلاف نظر شعب دوم و یازدهم دیوان عالی کشور
موضوع : قطع اشجار مشترک وسیله یکی از شرکاء

خلاصه گزارش پرونده

شعب دوم و یازدهم دیوان عالی کشور راجع به اینکه قطع اشجار مشترک بین چند نفر، وسیله یکی از شرکاء جرم است یا خیر آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه دوم رأی دادگاه استان کرمان بر تأیید قرار منع تعقیب متهم را به لحاظ جرم نبودن عمل ابرام کرده ولی شعبه یازدهم در مورد مشابه رأی فرجام خواسته را به این استدلال که تخریب مال مشترک نیز از طرق شریک به علت آنکه شریک دیگر در جزء جزء آن مشاعاً مالکیت دارد جرم است، نقض کرده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:

« رأی هیأت عمومی »

« بطوری که ازاطلاق وعموم ماده 262قانون»
« کیفر عمومی مستفاد می گردد ارتکاب اعمال»
« مذکور در آن ماده در صورتی که مقرون به »
« قصد اضرارو یا جلب منافع غیرمجاز با سوء»
« نیت باشد قابل تعقیب و مجازات است هر چند»
« مالکیت اموال موضوع جرم مشمول ماده فوق»
« بطوراشتراک واشاعه باشد.این رأی طبق ماده»
«واحده قانون وحدت رویه مصوّب سال 1328در»
« موارد مشابه لازم الاتباع است.»